Biblioteka Kongresu

Historia

Za początkową datę powstania Biblioteki Kongresu można uznać 1800, kiedy to na polecenie prezydenta Johna Adamsa przeniesiono zbiór książek prawniczych i literatury klasycznej z siedziby jednego z klubów literackich w Filadelfii do siedziby rządu w Dystrykcie Kolumbii. Dodatkowo rząd przeznaczył 5000 dolarów na zakup książek w Londynie. W ten sposób w 1801 do Waszyngtonu, statkiem „American”, przypłynęło 740 książek i trzy mapy. Biblioteka mieściła się początkowo w budynku Kongresu Stanów Zjednoczonych, gdzie część zbiorów spłonęła podczas pożaru 1814 – budynek został podpalony przez brytyjskich żołnierzy. W 1815 Thomas Jefferson sprzedał swoje prywatne zbiory, czyli ponad 6 tysięcy tytułów, Kongresowi, który przekazał zakup bibliotece. Część zbiorów bibliotecznych została zniszczona w kolejnym pożarze w 1851. W 1867 zbiory biblioteczne powiększyły się o 22 529 książek, tysiąc rzadkich map oraz inne materiały związane z historią Stanów Zjednoczonych. Od tamtej pory Biblioteka Kongresu jest największą biblioteką USA. Od 1870 biblioteka otrzymuje egzemplarz obowiązkowy.