Βιογραφία
Ο Αριστόξενος ήταν γιος του μουσικού Σπινθάρου[1][2] ή του Μνησίου, και καταγόταν από τον Τάραντα Ιταλίας. Αφού πήγε να κατοικήσει μόνιμα στη Μαντίνεια, έγινε φιλόσοφος, και αφού ασχολήθηκε με τη μουσική, ανέδειξε στον τομέα αυτό μεγάλο ταλέντο, πρώτα ως μαθητής του πατέρα του και του Λάμπρου από τις Ερυθρές της Μικράς Ασίας, έπειτα του Πυθαγορείου φιλοσόφου Ξενόφιλου εκ Χαλκίδικής (της Θράκης) και, τέλος, του Αριστοτέλη. Όταν ο Αριστοτέλης πέθανε, έχοντας ορίσει ως διάδοχό του στο
Λύκειο τον Θεόφραστο, ο Αριστόξενος άρχισε να υβρίζει τον πρώην δάσκαλό του, καθώς ο ίδιος είχε μεγάλη δόξα στους μαθητές του Αριστοτέλη. Ο Αριστόξενος άκμασε κατά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και στα ακόλουθα χρόνια - δηλαδή περί της 111-ης Ολυμπιάδας (δηλ. το 336-333 π. Χ.). Ήταν σύγχρονος του Δικαιάρχου από τη Μεσσήνη. Λέγεται ότι είχε συγγράψει βιβλία περί μουσικής, φιλοσοφίας και ιστορίας, που συνολικά ήταν 453 σε αριθμό[2]. Έζησε στα χρόνια των τελευταίων Πυθαγορείων που ως τότε συνέχισαν αδιάκοπα να υπάρχουν ως σχολή από την εποχή του Πυθαγόρα επί 10 συνεχόμενες γενεές (η σχολή τους επανιδρύθηκε κατά την Ύστερη Ρωμαϊκή εποχή). Ανάμεσα σε αυτούς ήταν ο Ξενόφιλος - μαθητής του Φιλόλαου από τον Κρότωνα Ιταλίας[3].
Ήταν γνωστός στην αρχαιότητα ως ο ΄Μουσικός’[4]. Η πιο σημαντική προσωπικότητα στον αρχαίο κόσμο στην μουσική θεωρία.
