Мікалай II (імператар расійскі)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Мікалай II, значэнні.

У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Святы Мікалай, значэнні.

Мікалай II руск.: Николай II
14-ы Імператар усерасійскі
20 кастрычніка (1 лістапада) 1894 — 2 (15) сакавіка 1917
Каранацыя:	14 (26) мая 1896
Папярэднік:	Аляксандр III
Пераемнік:	тытул скасаваны
Наследнік:	Георгій Аляксандравіч(руск.) бел. (1894—1899) Міхаіл Аляксандравіч (1899—1904)[1] Аляксей Мікалаевіч (1904—1917)
5-ы цар Польшчы
20 кастрычніка (1 лістапада) 1894 — 2 (15) сакавіка 1917
Папярэднік:	Аляксандр III
Пераемнік:	тытул скасаваны
5-ы вялікі князь Фінляндскі
20 кастрычніка (1 лістапада) 1894 — 2 (15) сакавіка 1917
Папярэднік:	Аляксандр III
Пераемнік:	тытул скасаваны
Дзейнасць:	палітык
Веравызнанне:	Праваслаўе
Нараджэнне:	6 (18) мая 1868[2][3][4] Царскае Сяло, Расійская імперыя[2][5]
Смерць:	17 ліпеня 1918(1918-07-17)[6] (50 гадоў) Екацярынбург, Пермская губерня[d], Савецкая Расія[d][7]
Пахаванне:	Тайна пахаваны, меркавана ў лесе ля вёскі Капцякі Пермскай губерні(руск.) бел.[8], у 1998 годзе рэшткі перапахаваны ў Петрапаўлаўскам саборы
Дынастыя:	Дынастыя Раманавых
Бацька:	Аляксандр III, імператар расійскі
Маці:	Марыя Фёдараўна
Жонка:	Аляксандра Фёдараўна, жонка Мікалая II
Дзеці:	Вольга Мікалаеўна, Таццяна Мікалаеўна, Марыя Мікалаеўна, Анастасія Мікалаеўна і Аляксей Мікалаевіч
Аўтограф:
Манаграма:
Узнагароды:
Мікалай II на Вікісховішчы

Мікала́й II Алякса́ндравіч (6(18) мая 1868, Царскае Сяло — 17 ліпеня 1918, Екацярынбург^[9]) — апошні імператар Расійскай імперыі з 20 кастрычніка (1 лістапада) 1894 па 2 (15) сакавіка 1917, сын імператара Аляксандра III і Марыі Фёдараўны.

Царстваванне Мікалая II было адзначана эканамічным развіццём Расіі і адначасна ўзростам у ёй сацыяльна-палітычных супярэчнасцей, рэвалюцыйнага руху, што выліўся ў рэвалюцыю 1905—1907 гадоў і Лютаўскую рэвалюцыю 1917 года; у вонкавай палітыцы — экспансіяй на Далёкім Усходзе, вайной з Японіяй, а таксама ўдзелам Расіі ў ваенных блоках еўрапейскіх дзяржаў і Першай сусветнай вайне.

Мікалай II зрокся ад прастола падчас Лютаўскай рэвалюцыі 1917 года і знаходзіўся разам з сям’ёй пад хатнім арыштам у царскасельскім палацы. Улетку 1917 года паводле рашэння Часовага ўрада быў разам з сям’ёй адпраўлены ў высылку ў Табольск, а ўвесну 1918 года перавезены бальшавікамі ў Екацярынбург, дзе ў ліпені 1918 года быў расстраляны разам з сям’ёй і набліжанымі.

Услаўлены(руск.) бел. (разам з жонкай і дзецьмі) Рускай праваслаўнай царквой як пакутнік 20 жніўня 2000 года^[10], раней, у 1981 годзе, услаўлены Рускай замежнай царквой як мучанік.