Люстра |
Люстра, люстэ́рка (ад
Археолагі выявілі першыя, невялікія люстэркі з серабра, медзі або бронзы, якія адносяцца да
Пазней навучыліся рабіць люстэркі са шкла, наносячы на тыльны бок шкляной пласцінкі тонкі пласт серабра, золата ці волава. Найбольшую вядомасць атрымалі знакамітыя венецыянскія люстэркі, якія каштавалі гэтак дорага, што для іх куплі французскія арыстакраты часам былі вымушаны прадаваць цэлыя маёнткі.
Таксама для вытворчасці люстраў раней ужываўся
Сучасную гісторыю люстэркаў адлічваюць з 1240 года, калі ў Еўропе навучыліся выдзімаць посуд са шкла. Уласна вынаходства шклянога люстра адносяць да 1279 года, калі італьянскі манах-францысканец Джон Пекам апісаў спосаб пакрываць шкло тонкім пластом волава.
Вытворчасць люстра выглядала так. У пасудзіну праз трубку майстар уліваў расплаўленае волава, якое расцякалася роўным пластом па паверхні шкла, а калі шар астываў, яго разбівалі на кавалкі. Першая люстра было недасканалым — увагнутыя аскепкі злёгку скажалі адлюстраванне, але яно было яркім і чыстым.
У XIII ст. у Галандыі асвоілі саматужную тэхналогію вытворчасці люстраў, затым яе асвоілі ва Фландрыя і ў нямецкім горадзе Нюрнбергу, дзе ў 1373 годзе ўзнік першы люстраны цэх.
У 1407 годзе венецыянскія браты Данзало дэль Гала выкупілі ў фламандцаў