Italia

Toponimia

L'orichen d'a parola "Italia", d'o latín Ītalia no ye prou platero. Seguntes as teorias más estendillatas, o termin estió un amprén d'o griego antigo y iste de l' oscán Viteliú, que significa "tierra d'os bueis" (a parola aragonesa "vetiello" se remonta a lo latín VITELU). O toponimo sería en honor a lo dios d'o bestiar, Marte.^[1] O buei yera o simbolo d'as tribus d'o sud d'a peninsula y a sobén yera representato banyando lo lupo román como simbolo prevocador d'a Italia libre mientres as guerras samnitas.

O nombre "Italia" se referiba a una rechión d'o territorio que en l'actualidat ye o sud d'Italia. D'alcuerdo con Antíoco de Siracusa, orichinalment nomás se referiba a la porción d'o sud d'o Bruttium (l'actual Calabria), pero por ixas envueltas o termin ya yera sinonimo d' Enotrios y incluiba a la mayor parti de Lucania. Os griegos prencipioron a fer servir o termin ta referir-se a una rechión muito más ampla, pero no sería dica os tiempos d'as conquiestas romanas quan o termin se cheneralizó ta incluir-ie tota la peninsula.^[2]